No20

No 20 : Suede - Bloodsports

Suede Limited

Ειναι Κυριακη πρωι , μεσοκοπη η εβδομαδα μα το βραδυ κι αυτου του Σαββατου κρατησε ως την ανατολη . Πρωτοχαραμα χειμωνα κρυου , ληστρικου και  μακαριζω τα ξυλα που εκοβα ισαμε πριν λιγες μερες στο νησι . Πως διαολο να ξεκινησω αυτη την ψηφοφορια φετος? Θελω να χει συναισθημα , εμπλοκη και των δυο αντιμαχομενων εγκεφαλικων ημισφαιριων , θελω να χει βελουδινη αφη .Κοιταω λοιπον  το εξωφυλλο του δισκου , μπορει να χει περασει καιρος μα ετσι τη θυμαμαι πανω μου  σβυνοντας μου  το βλεμμα με δαχτυλα που πονανε και ξεδιπλωνονται σαν συγχορδιες βιρτουοζου εραστη. Θελω να ναι συνηθεια και ερεβος η πρωτη μου πατημασια στο χορτο και να βρω διχτυα με την πρωτη μου μπαλια. Αργησα ομολογω  να το ακουσω ολοκληρο αυτο το LP , σποραδικες στιγμες νωχελικης ακροασης μεσα στο καλοκαιρι , το ειχα βαλει να παιξει και στην εκπομπη την ανοιξη  . Εκεινα τα περασματα ενος φιλου απο το ιατρειο και οι κουβεντες που καναμε στο ηλιολουστο Pop Up στην πλατεια το φθινοπωρο  μου θυμισαν πως η εμμονη , το παθος και η συναισθηση του ροκ δεν ειναι φιλοδοξια . Γιατι αν κατι ενσαρκωνει ο Brett Anderson ειναι η θεατρικοτητα του Bowie και ο ρομαντισμος του Moz ζυγισμενα κινηματογραφικα με την αφη ενος post-funk Iggy και το βιωματικο παραληρημα μιας εκδοχης του προσφατα χαμενου Lou Reed . Μια οπερα συναισθηματων βηματιζει στα νευρα μου καθως περναω απο την εξαψη του Barriers στoν πληθωρικο στιχουργικο μαζοχισμο του It starts and ends with you .Ειμαι ηδη μια ωρα  εδω φρεσκοξυρισμενος με το πουκαμισο πλεγμενο ιβισκους και παραδοξους κισσους που πανω τους σκαρφαλωνουν μυριες ιδεες και τελειωνοντας την ακροαση του δισκου για δευτερη φορα σημερα το πρωι πειθομαι πως ηταν αναγκη φυσικη να νιωσω πως ειναι στα σαραντα να θεριευεις. 

εδω μπορεις να βλεπεις τι γινεται στη blogovision φετος 

http://www.readability.com/blogovision/latest